1942'de yayımlanan yabancı, romanca, tiyatro yazarı ve düşünür olarak ikinci dünya savaşı'ndan sonra yalnız fransa'da değil tüm dünyada kuşağının sözcüsü ve yol göstericisi olarak kabul edilen albert camus'nün, ilk ve en çok ses getiren yapıtıdır. Romanda, bir arap'ı öldüren ama bu suçtan çok, gerçek duygularını dile getirdiği ve toplumun istediği kalıba girmeyi reddettiği için dışlanan bir "yabancı" aracılığıyla, 20. Yüzyıl insanının içine düştüğü yabancılaşma anlatılır.Bir türlü ele geçirilemeyen "anlam"ın sürekli aranışını, bilincin toplumdan ve dış dünyadan kopuşunu, topluma yabancı duran kahramanın çevresiyle ve toplumla arasındaki çatışmayı anlatan roman, büyüleyici gücünü arka plandaki derin ve suskun acıdan alır. Camus, genç kahramanı meursault'nun dış dünya ile arasına koyduğu mesafeyi, kendine ve topluma yabancılışmasını, annesinin ölümü dahil her şeye nesnel bir biçimde yaklaşmasını büyük bir ustalıkla dile getiriyor.
